آرتروز شانه چگونه ایجاد می شود؟

آرتروز شانه یکی از مشکلات شایع است که بسیاری از افراد ممکن است با آن مواجه شوند. آرتروز شانه در اثر ساییدگی استخوان های شانه به یکدیگر اتفاق می افتد و می تواند با درد و ناراحتی همراه باشد. آرتروز شانه در افراد بزرگسال و مسن شیوع بیشتری دارد.

مفصل شانه یکی از مفاصل پرکاربرد بدن است و به مرور زمان، تحت عوامل مختلف فرسوده و تخریب می شود. این عارضه زمانی ایجاد می شود که با تحلیل رفتن غضروف شانه، استخوان های این عضو روی یکدیگر ساییده می شوند. این عارضه معمولا با ایجاد درد و التهاب، دامنه حرکت شانه را محدود می کند.

آناتومی شانه

شانه از 3 استخوان اصلی تشکیل شده است: استخوان بازو، استخوان شانه و ترقوه. سر استخوان باز در یک حفره به نام گلنوئید قرار دارد. این حفره در واقع ترکیبی است از ماهیچه ها و تاندون ها که استخوان را در مرکز شانه نگه میدارند.

شانه همچنین دارای 2 مفصل است: مفصل آخرومی ترقوه و مفصل گوی و کاسه. هر دو این مفاصل می توانند در معرض آرتروز قرار گیرند.

آتروز شانه چگونه ایجاد می شود؟

آرتروز شانه یکی از شایع ترین انواع آرترزو است. طی این عارضه مفصل شانه در اثر فرسایش، آسیب دیده و تخریب می شود. مفصل شانه بسیار پر کاربرد و پر تحرک است و به همین دلیل ریسک ابتلا به آرتروز شانه بسیار بالا است. آرتروز در بسیاری از مواقع زمانی رخ میدهد که ضروف اطراف مفصل شانه دچار آسیب دیدگی شود.

غضروف یکی از بافت های مهم هر مفصل است. غضروف از مفصل محافظت می کند و باعث می شود تا استخوان ها به راحتی در کنار یکدیگر حرکت کنند. در صورت آسیب دیدن غضروف، استخوان ها در هنگام حرکت، روی هم ساییده می شوند. این شرایط موجب التهاب، درد و کاهش دامنه حرکتی شانه خواهد شد.

علائم آرتروز شانه

• احساس درد در هنگام حرکت دادن شانه
• التهاب و درد شانه
• احساس گرمی در شانه
• حساسیت شانه نسبت به لمس
• محدود شدن دامنه حرکت فرد
• احساس خشکی و سفتی در شانه
• شنیدن صدا هنگام حرکت دادن دست ها
• ضعف عضلات شانه
• گسترش درد در بازو و دست

بیشتر بخوانید: آرتروز زانو چیست؟

علت آرتروز شانه

سابقه آسیب به مفصل: گاهی اوقات وارد شدن آسیب اولیه به شانه می تواند به بروز آرتروز شانه منجر شود. شکستگی، دررفتگی، جراحی شانه، جراحی تعویض مفصل شانه یا سایر آسیب ها از جمله عوامل زمینه ساز هستند.

فشار تدریجی و مداوم بر شانه: فشار مداوم و تدریجی روی شانه می تواند به مرور زمان باعث فرسایش مفصل شانه شود. برخی از افراد به واسطه شغل یا شرایط زندگی خود، بیش از حد دست های خود را تکان داده و از مفصل شانه استفاده می کنند. این افراد بیشتر در معرض بروز آرتروز قرار دارند.

افزایش سن: افزایش سن باعث ضعف ماهیچه ها و تحلیل رفتن و فرسودگی مفاصل می شود. به همین دلیل است که آرتروز شانه در افراد بالای 50 سال شایع تر است.

سابقه خانوادگی: آرتروز در برخی موارد تحت تاثیر ژنتیک اتفاق می افتد. بنابراین وجود سابقه خانوادگی، ریسک ابتلا به این بیماری را افزایش خواهد داد.

وجود ناهنجاری مادرزادی: برخی ناهنجاری های مفصلی و بیماری های اری ممکن است ریسک ابتلا به آرتروز را افزایش دهند.

روش های تشخیص آرتروز

تشخیص آرتروز شانه از طریق معاینه و بررسی فیزیکی قابل انجام است. پزشک با بررسی علائم آرترزو، می تواند وجود این عارضه را تشخیص دهد. انجام برخی از تست های زیر نیز به تشخیص این عارضه کمک می کند:

• تصویر برداری با اشعه ایکس
• تصویر برداری MRI
• آزمایش خون
• نمونه برداری از مایع مفصلی

درمان آرتروز شانه

راهکار های متفاوتی برای درمان آرتروز شانه وجود دارد. این راهکار ها با توجه به شرایط بیمار و تشخیص پزشک بکار گرفته می شوند. مهم ترین راهکارهای درمان آرتروز شامل موارد زیر است:

استراحت

استراحت یک راهکار درمانی ساده اما موثر برای کاهش درد است. بهتر است برای مدتی از فعالیت هایی که باعث فشار بر شانه شما می شوند پرهیز کنید و برنامه ورزشی و فعالیت های روزانه خود را طوری تنظیم کنید که فشار کمتری به بازو و شانه وارد شود.

کمپرس سرد و گرم

کمپرس گرم می تواند درد را تا حدی تسکین دهد و کمپرس سرد، سه الی چهار بار در روز به بهبود التهاب، به ویژه پس از فشار بر بازو، کمک می کند.

دارو های ضد التهاب غیر استروئیدی

برخی از دارو ها مانند ایبوپروفن، ناپروکسن و آسپرین در بهبود درد ناشی از آرتروز موثر هستند. مصرف این دارو ها باید با تشخیص و توصیه پزشک همراه باشد.

تزریق کورتیزون

تزریق کورتیزون به مفصل یکی از راه های کاهش درد و علائم ناشی از آرتروز شانه است. این روش ایمن است اما اثر آن معمولا دوام چندانی ندارد.

فیزیوتراپی

فیزیوتراپی یکی از پرکاربرد ترین راهکار های بهبود آرتروز است. فیزیوتراپی شامل تکنیک های مختلف است و می تواند در تقویت مفاصل و عضلات و بازیابی توانایی افراد موثر باشد. از جمله روش هایی که در فیزیوتراپی به کار گرفته می شوند می توان به موارد زیر اشاره کرد:

الکتروتراپی: الکتروتراپی و مدالیته های موضعی راهکاری موثر برای کاهش درد هستند و بسیاری از افراد پس از انجام این روش احساس بهبودی بیشتری دارند. با این حال اثر این روش کوتاه مدت است و مانند مسکن و ضد التهاب عمل می کند.

ازون تراپی: طی این روش گاز ازون به منظور کاهش التهاب و درد به مفصل تزریق می شود. ازون می تواند به احیا و ترمیم بافت کمک کند و جریان خون را افزایش دهد.

شاک ویو: طی این روش، از امواج خاصی برای درمان عارضه استفاده می کنند. شاک ویو جریان خون را افزایش می دهد، ساخت کلاژن را تحریک می کند و بافت را ترمیم می کند. ممکن است برای نتیجه گیری از این روش به چند جلسه درمان نیاز باشد.

ورزش: ورزش می تواند تاثیر بسیاری در روند بهبود فرد داشته باشد. ورزش به تقویت عضلات کمک می کند و توانایی فرد را بهبود می دهد. طی فیزیوتراپی، حرکات ورزشی لازم به فرد آموزش داده می شود.

جراحی: جراحی تعویض مفصل شانه اخرین راهکار برای درمان ارتروز شانه است. در صورتی که سایر روش های درمانی موثر نباشند، جراحی راهکار درمانی مناسبی محسوب می شود.

کلام آخر

آرتروز شانه یکی از انواع شایع آرترزو است که در اثر فرسودگی و سایش مفصل شانه ایجاد می شود. این عارضه با درد و التهاب همراه است و حرکات فرد را محدود می کند. این عارضه که معمولا در سنین بالا اتفاق می افتد، با روش های درمانی مختلف قابل کنترل است.