در اثر سوانح، تصادفات، و آسیب های ورزشی ممکن است صدماتی با درجات مختلف به ستون مهره ها وارد شود. در چنین حالت هایی، شکستگی مهره های کمر اتفاق خواهد افتاد. جراحی شکستگی مهره های کمر در موارد حاد الزامی است. از این رو، ما در این مبحث به مهمترین نکات در مورد جراحی شکستگی مهره های کمر و مراقبت های بعد از آن اشاره خواهیم کرد.
شکستگی ستون مهره ها، دارای تنوع و گستردگی بالایی است. در برخی موارد، شدت آسیب های وارد شده به ستون فقرات به اندازه ای زیاد است که باید درمان های فوری و حتی جراحی انجام شود. اما در برخی موارد نیز ممکن است این شکستگی ها ناشی از پوکی یا کاهش تراکم بافت استخوانی باشد. غالبا شکستگی ستون مهره ها به سه صورت کمری، قفسه سینه ای و پشتی – کمری ایجاد می شود. همانطور که اشاره کردیم در موارد حاد، جراحی شکستگی مهره های کمر تنها روش درمانی پیش روی تیم پزشکی است. به همین دلیل، در این مقاله مهمترین نکات در مورد جراحی شکستگی مهره های کمر و مراقبت های بعد از آن را بیان خواهیم کرد.
شکستگی فشاری در ستون مهره ها
شکستگی مهره های کمر چگونه رخ می دهد؟
دلایل مختلفی برای شکستگی در ستون فقرات وجود دارد. اما مهمترین موارد عبارتند از:
- آسیب های ورزشی
- تصادفات ( ماشینی و موتوری)
- اصابت گلوله یا اجسام تیز به ستون مهره ها
- سقوط از ارتفاع
- پوکی یا کاهش تراکم بافت استخوان
در مورد این عارضه، بیماران نیازمند درمان فوری هستند. زیرا هر نوع آسیب در ستون مهره ها می تواند به نخاع آسیب های موقتی یا دائمی وارد کند. توجه داشته باشید، بی توجهی به آسیب های وارد شده به ستون مهره ها، می تواند به مرور زمان موجب گسترش و شدت این آسیب شود. در چنین مواردی درمان ناموفق و بدون اثر خواهد بود. در نتیجه توصیه می کنیم اگر به هر دلیل به ستون مهره شما آسیب (جزئی یا حاد) وارد شد، برای درمان به موقع و مناسب به متخصص متبحر مراجعه نمایید.
تفاوت مهره سالم و شکسته ستون فقرات
انواع شکستگی ستون مهره ها
در یک تقسیم بندی کلی، می توان شکستگی ستون فقرات را به سه نوع: خمیدگی، چرخشی و دررفتگی تقسیم نمود. در ادامه به بررسی هر یک از این حالت می پردازم.
- شکستگی خمیدگی
این نوع شکستگی به سه دسته مختلف تقسیم می شود. این سه دسته عبارتند از: شکستگی فشاری، شکستگی انفجاری محوری، و کشیدگی.
شکستگی فشاری
در این نوع شکستگی ها، غالبا قسمت جلویی ستون مهره ها درگیر می شود. این نوع شکستگی از نوع پایدار می باشد. یعنی با جابجایی استخوان همراه نیست. در نتیجه، معمولا آسیب به عصب های نخاعی وارد نمی شود. این نوع شکستگی معمولا در افراد مبتلا به پوکی استخوان ایجاد می شود.
شکستگی های انفجاری محوری
در این نوع شکستگی ها، آسیب به مهره در قسمت جلو و عقب ستون فقرات رخ می دهد. اگر فردی پس از سقوط از ارتفاع بر روی پای خود بنشیند، یان عارضه در ستون مهره های او ایجاد می شود. در برخی موارد، فشردگی عصب می تواند یکی از پیامدهای حاصل از این نوع شکستگی باشد. این نوع شکستگی به دو حالت پایدار و ناپایدار می باشد. یعنی ممکن است با جابجایی و عدم جابجایی استخوان در این نوع شکستگی مواجه باشیم.
کشیدگی
در این دسته از شکستگی ها، مهره های شکسته کاملا از ستون فقرات جدا می شوند. معمولا، تصادفات شاخ به شاخ در حین رانندگی می تواند سبب بروز این نوع شکستگی ها شود. اگر کمربند در حین رانندگی بسته شود، لگن به جلو حرکت نخواهد کرد. در غیر این صورت، این نوع شکستگی می تواند به لگن نیز آسیب برساند.
- شکستگی چرخشی
این نوع شکستگی غیر معمول است و به ندرت اتفاق می افتد. چرخش یا خمیدگی ناگهانی ستون مهره ها منجر به وقوع این حادثه می شود. این نوع شکستگی از نوع غیر ثابت و ناپایدار است. یعنی با جابجایی استخوان در این نوع شکستگی مواجه هستیم.
- در رفتگی
این نوع آسیب نیز از نوع ناپایدار است. در این شکستگی هم استخوان هم بافت نرم مجاور آن دچار آسیب می شود. در اغلب موارد، اعصاب نخاعی نیز در اثر این نوع شکستگی دچار آسیب خواهند شد.
علائم شکستگی مهره های کمر
- دردهای متوسط شدید در ناحیه کمر و قفسه سینه
- اختلال در عملکرد روده و مثانه در صورت آسیب های نخاعی
- آسیب های مغزی و از دست دادن هوشیاری در موارد حاد
آیا تنها راه درمان، جراحی است؟
برای درمان شکستگی مهره های کمر، ابتدا با معاینه جسمانی دقیق و انجام آزمایش های تشخیصی ( با استفاده از سی تی اسکن، اشعه ایکس، ام آر آر و تصاویر رادیولوژی) شدت آسیب های وارد شده به ستون مهره ها و نخاع مشخص شود. سپس باید شیوه درمانی مناسب استفاده شود. به یاد داشته باشید که جراحی تنها شیوه درمان این عارضه نیست. اما در موارد حاد برای دستیابی به نتایج مناسب باید از روش جراحی استفاده شود. در درمان های غیر جراحی معمولا از کمربندهای طبی یا گچ گرفتن ناحیه شکستگی استفاده می شود.
سی تی اسکن یکی از راه های تشخیص قطعی شکستگی در ستون مهره ها است
با این حال، برای بازگرداندن استخوان به جای قبل، تثبت استخوان های شکسته، کاهش فشار روی اعصاب نخاعی و ستون مهره ها، و دستیابی سریع به دامنه حرکتی مناسب، ناچار به استفاده از روش جراحی شکستگی مهره های کمر می شویم. جراحی به سه روش قدامی، جانبی و ترکیبی انجام می شود. وسایل خاصی در جراحی شکستگی مهره های کمر استفاده می شود. پیچ، پلاک، میله و محفظه تثبیت کننده ابزاری هستند که برای تضمین موفقیت این عمل به کار می روند.
عوارض جراحی شکستگی مهره های کمر
مقایسه ستون مهره ها قبل و بعد از جراحی
در این روش نیز مانند سایر جراحی ها، احتمال وقوع عوارض جانبی رابطه ای مستقیم با تجربه و مهارت پزشک و فیزیولوژی بیمار دارد. به عبارت ساده، در صورت انتخاب پزشک با تجربه احتمال بروز عوارض جانبی به حداقل یا صفر خواهد رسید. با این حال، مهمترین عوارض ناشی از این روش جراحی عبارتند از:
- خونریزی
- عفونت
- نشت مایع مغزی-نخاعی
- عوارض ناشی از قرار دادن وسایل جانبی در ستون مهره ها
- مشکلاتی مانند جوش نخورن استخوان
مراقبت های لازم پس از جراحی شکستگی مهره های کمر
جراحی یکی از روش های موثر برای درمان آسیب های وارد شده به مهره های کمر
- برای انجام فعالیت های روزانه حتما با پزشک معالج خود صحبت کنید
- سعی کنید برقراری رابطه جنسی را تا زمان کاهش درد به تعویق بیاندازید
- سعی کنید پله ها را یکی یکی بالا بروید
- هفته اول بعد از عمل زخم را پانسمان کنید. و در روزهای بعد از خشک و تمیز بودن زخم اطمینان حاصل کنید.
- تا 48 ساعت بعد از عمل از دوش گرفتن یا حمام بپرهیزید.
- اگر بخیه ها از نوع جذبی نباشند، 12 روز بعد از عمل بخیه ها را بکشید.
- برای استفاده از کمربند حتما با پزشک خود مشورت کنید.
- تنها در شرایط اضطراری از عصا یا واکر استفاده کنید.
- یک ماه بعد از عمل می توانید رانندگی های کوتاه مدت ( کمتر از یک ساعت) داشته باشید.
- تشک نباید خیلی نرم باشد. از دمر خوابیدن یا خوابیدن به حالت جنینی بپرهیزید.
0 دیدگاه