سندروم تونل کارپال چیست؟

سندروم تونل کارپال، اختلالی است که منجر به بی حس شدن و ضعف دست ها می شود. این اختلال به دلیل فشار عصب میانی که از بازوها عبور می کند و به مچ دست و دست ها می رسد، ایجاد می گردد. عصب میانی، مسئول کنترل حرکات و احساسات انگشت شست و تمام انگشت ها به جز انگشت کوچک می باشد.

علائم و نشانه های سندروم تونل کارپال

از جمله علائم سندروم تونل کارپال می توان به موارد زیر اشاره کرد:

• احساس سوزش، خارش و بی حسی در کف دست و انگشت شست و یا انگشت های میانی
• احساس ضعف در دست ها و مشکل نگه داشتن اشیاء
• احساسی مانند شوک که به انگشت ها منتقل می شود
• مورمور شدن که در بازوها نیز احساس می شود

در ابتدا ممکن است بیمار متوجه خواب رفتن دست ها شود؛ به خصوص شب ها و هنگام خوابیدن که می تواند به دلیل نحوه نگه داشتن دست ها هنگام خواب نیز باشد.

صبح ها بعد از بیدار شدن از خواب، فرد بی حسی را در دست های خود احساس خواهد کرد، این بی حسی می تواند در شانه ها نیز احساس شود. علائم در طول روز و هنگام نگه داشتن اشیا و خم کردن مچ دست بیشتر خواهد شد. مانند زمانی که فرد در حال رانندگی و یا خواندن کتاب می باشد.

ممکن است در ابتدای بیماری، لرزاندن دست ها به تسکین علائم کمک کند.

به مرور زمان شاهد تشدید علائم و بروز درد و گرفتگی عضلات خواهیم بود. به دلیل فشاری که به عصب میانی وارد می شود، شاهد بروز مواردی به شرح زیر خواهیم بود:

• کاهش پیام های عصبی
• کم شدن حس در انگشت ها
• کم شدن توان دست ها به خصوص شست

 

علت بروز سندروم تونل کارپال چیست؟

علت اصلی بروز سندروم تونل کارپال به طور قطعی مشخص نیست. اما می تواند بنا به دلایل زیر باشد:

• حرکات تکراری مانند تایپ کردن و یا هر گونه حرکت مچ دست
• شرایطی از قبیل کم کاری تیروئید، چاقی و اضافه وزن، آرتریت روماتوئید و دیابت
• بارداری

 

عوامل موثر در بروز سندروم تونل کارپال

احتمال ابتلا به این اختلال در موارد زیر بیشتر خواهد بود:

• خانم ها 3 برابر بیشتر از آقایان در معرض ابتلا هستند
• سابقه خانوادگی ابتلا به سندروم تونل کارپال
• مشاغلی که با حرکات دست ها، بازوها و مچ دست همراه هستند
• شکستگی و یا دررفتگی مچ دست

 

تشخیص سندروم تونل کارپال و تست های مرتبط

در ابتدا پزشک ضربه ای را به کف دست وارد می کند تا میزان باز و بسته شدن دست ها و انگشت ها مشخص شود. از دیگر تست های تشخیصی می توان به موارد زیر اشاره کرد:

• تست های تصویربرداری مانند اشعه ایکس، اولتراسوند و این تست ها امکان بررسی استخوان ها و بافت ها را فراهم می کنند.
• الکترومیوگرافی. در این تست، الکترود کوچکی به عضلات متصل می شود تا فعالیت الکتریکی سنجیده شود.
• بررسی هدایت عصبی. در این تست، الکترودها به پوست متصل می شوند تا سیگنال های موجود در اعصاب دست و بازو اندازه گیری شود.

 

درمان سندروم تونل کارپال

درمان سندروم تونل کارپال با توجه به علائم و میزان پیشرفت اختلال در نظر گرفته می شود که می تواند شامل موارد زیر باشد:

• تغییر در سبک زندگی: اگر تکرار یک سری حرکات، علت بروز علائم باشد، توصیه می شود انجام حرکاتی که منجر به بروز درد می شوند، به حداقل برسد.
• ورزش و تمرین بدنی: حرکات کششی کمک می کنند تا احساس بهتری داشته باشید.
• ثابت نگه داشتن: بستن مچ دست با آتل می تواند از وارد آمدن فشار به اعصاب کم کند. گاهی تنها نیاز است مچ دست شب ها هنگام خواب بسته شود تا عصب میانی دست نیز استراحت کند.
• مصرف دارو: مصرف داروهای ضد التهابی و یا استروئیدها می تواند به تسکین علائم کمک کند.
• جراحی: در صورت عدم بهبود علائم با روش های گفته شده، جراحی به منظور برداشت فشار از روی عصب انجام خواهد شد. بهترین جراح سندروم تونل کارپال، پزشکی است که در زمینه ارتوپد تخصص داشته باشد.

 

عوارض ابتلا به سندروم تونل کارپال

در صورت عدم درمان سندروم تونل کارپال، علائم ادامه دار می شود و شاهد تشدید بیماری خواهیم بود. با تشخیص اولیه، درمان با موفقیت بیشتری انجام می شود و از بروز آسیب های دائمی عضلات پیشگیری به عمل می آید و عملکرد دست نیز بهتر خواهد بود.

 

آیا راهی برای پیشگیری از بروز سندروم تونل کارپال وجود دارد؟

بله، رعایت موارد زیر می توانند در پیشگیری از بروز این اختلال موثر باشند:

• صاف نگه داشتن مچ دست
• بستن مچ دست با اسپلینت
• دوری از خم نگه داشتن مچ دست برای مدت زمان طولانی
• گرم نگه داشتن دست ها
• استراحت دادن به دست ها هنگام کار کردن

 

منبع: https://www.webmd.com/pain-management/carpal-tunnel/carpal-tunnel-syndrome#